Bugün de deniz rakı beyazı,

Yalnız içilmez diye balıklar da mı içiyor?

Bilinmez…

Ben özlemlerime kadeh kaldırıyorum, onlar neye?

Bilinmez…

Rakıya eşlik eden acı şalgam suyu gibi,

Denize eşlik ediyor batmakta olan kızıl güneş.

Kadehimi tahta masaya vuruyorum, kaldırıyorum,

Yalnızlığın verdiği ağır yükle, özleme.

Türkçe yüz yıllardan gelen bir dil,

Yine de yetmiyor ne felsefesi ne edebiyatı benim,

Ruhumun hiç dinmeyen derinlerine.

İşte buradayım hayatın tekerrür eden rakı masasında.

İçtim içtim özleme düş oldum,

Divane oldum.

Balıklar da böyle mi bilinmez.

Benim de kıyılarımda tahta masa,

İçimde birden fazla ölü,

Yolculuk ederler,

 

Ruhumun hiç dinmeyen derinlerine.

Özlem Bayrakçı Erkan

   Tweet