İnsan ruhu yalnız ve hür olmalı.
Kimsenin konuşmadığı bir lisan gibi,
Hani aklının bir köşesine takılı gitme fikri ,
Kimsenin anlamadığı,
Her şeyi herkesi özlemlerini bırakarak,
Kalabalıklar içinde yalnız...
İşte o zaman gün ışığına çıkmayacak yalnızlık.
Üstelik kendine gitmelerin de o denli özgürce olmalı.
Hiç söylenmemiş ağıt gibi,
Hani mükemmel olmadığını bile bile,
Bütün gerçekçiliğiyle öyle asil,
Kendine bile yetmediğini anlayarak,
Hani hiçbir neden olmadan özlersin ya,
İşte öyle de olmalı gitmelerin.
Ansızın, telaşsız ve özgürce…
Özlem Bayrakçı Erkan
OKUNMA 914