Zaman ne büyük yanılgıdır İçinde kaybolduğumuz özlemler doğurur Ne çok ulaşılmazlarımız olur Ve ne çok yarımlarımız Ve başka bir şey oluruz artık başka Kendimizden uzak, yığıntılar altında kalmış Kaybederiz elleri kirli oynayan çocuğu Şimdi yargılayanlar ne bilsin kiraz ağacındaki halimizi Özgürlük sayılıyordu uçurtmalar Güneş'e, Ay'a, Yıldızlara sahipti çocuklar Ağlarız öfkeli, kırgın, yanlız Belki yeniden doğarız gözyaşları arasında Umut ederiz Ölmeden doğulur mu Ölecek kadar ağlanır mı Gidenler geldi mi Oysa ne çok dualar edildi Özlem duyan düşünceler suskun Bir kafes içinde mahkum Sonra başka bir şey oluyor Dönüyorum çocukluğumun kaldırımlarına Özgürce koşuyorum O zamanlar dizlerde yaralar kabuklanırdı Yanlış tarafa aktı zaman