Sosyal paylaşım kişilerin iletişimini kuvvetlendiren bir olgudur. Bu olgudur ki, insanları birbirine bağlayan. İnsanlar paylaştıkça öğrenir, deneyim kazanır. Ama maalesef şimdi öyle bir toplum olduk ki birbirimizi dinlemiyoruz ve karşıdakine kendi düşüncelerimizi empoze ediyoruz. Bizi güzel kılan farklı olmamız değil miydi? Farklı milletlerin bir arada olduğu ve anlayışla yaşayan bir millet değil miydik? Şimdi ötekileştirmek nasılda kolay geliyor. Dinleyip anlamaya vaktimiz, sabrımız, tahammülümüz yok sanki. Çevremizde hatta belki de Dünya’da aynı tip insan olsun istiyoruz. Hayata geldiğimiz andan itibaren farklıyız ve her insan varlık durumunu ortaya koymak için kavramlar kullanır. Bu kavramlarda zamanla zihnimize yerleşir ve zihnimizde bir insan figürü oluşur. Aynılaşmaya gerek kalmaz dinlersek, anlarsak. Üstelik sosyalleşmek için neler de yapıyoruz toplumda(!) Kabul görmek için aynı olmamıza gerek var mı? Gerek kalmamalı. Parti sloganlarıyla konuşan insanlar topluluğu. Giyimleri, davranışları, günlük hayatındaki özellikleri aynı, yalnızlaştırılmış, karakteristik özellikleri olmayan, olsa da önemini yitirmiş, kendini bir şeyler için zorlayan insanlar topluluğu. İnsani özelliklerini kaybeden şekilci profil çizen bir toplum ortaya çıkıyor. Toplumsal anlayışımız ne kadar nesnelleştirilirse o kadar uzaklaşıyoruz özümüzden. Şimdi yüzleşme zamanı. Herkes bir değerlendirme yapmalı.