Madem gitmenin önüne geçilemiyor be canım, öyle ise sen ben varmışım gibi yaşa. Benim yokluğumda her şeyin sonu olmayacak ya. Hayat sana her şey kendiliğindenmişçesine alacakaranlığı hissettirmeyecek, elbette bütün bunlar yaşanırken acı çekeceksin be canım, ama senin için yoluna sokacak her şeyi. Sen bensiz başka geceye, başka gündüze uyanacaksın. Ama yinede zamana bırak acele etme yas tutmak için. Mesela, son okuduğum kitabı kaldırma sehpanın üzerinden. Her seferinde kavgasını ettiğimiz küllüğü yıkama, mutfak tezgâhındaki bardağımı kaldırma. Evet, biraz zaman ver, kalbin de yokluğuma alışsın. Mesela portmantoda kalsın terliklerim, şimdi çıkmış dersin gülümseyerek. Sonra bir fincan çay yap kendine ve söylene söylene iç. Öfkeni, kızgınlığını bastırma, paylaş. Biliyorum canım sen susar ağlarsın ama yapma, kalbinden çıkarmak için konuşman lazım. Ilık bir duş al benim seni gördüğümü düşünerek, hatta biraz utanarak. Diş fırçam ortalıkta diye bağır. Ansızın oldu biliyorum be canım. Yatak boş gelecek, sarılmak isteyeceksin. Beni ısıt diye uyandırmak istediğinde yalnızlık saracak her bir yanını, ama sen güçlü ol ve ağlama. Biliyorum arada uyanacaksın, ama karanlıkta uyu oradaymışım gibi hissedersin be canım. Evet zor. Kalk geç kaldın diyen biri olmayacak. Saati kurmayı unutma, sabah kahve içmeden evden çıkma başın ağrır. Çorapların üst çekmecede, hangi kravat diye düşünme, hepsi sana çok yakışıyor. Biliyorum şimdi ne olacak diyorsun, unutma ki canım yaşadığım her an seninle olmaktan çok mutluydum.